بازی نود و نهم

بازی نود و نهم
لِی لِی:
این بازی که در برخی از مناطق به «هشت خانه» معروف است، به شکل‌ها و شیوه‌های مختلفی بازی می‌شود که ما در اینجا دو نوع آن را آموزش می‌دهیم: الف) روی زمین خطوطی را به شکل ذیل بکشید:

8️⃣ 7️⃣
6️⃣
4️⃣ 5️⃣
3️⃣
2️⃣
1️⃣

بازیکن یک سنگ تخت مثل مرمر را ابتدا در خانهٔ شمارهٔ یک انداخته و به حالت لِی لِی به خانه دو می‌پرد. خانهٔ سه را هم به حالت لِی لِی رد و در خانهٔ چهار و پنج به صورت دو پا فرود می‌آید. یک پا در خانهٔ چهار و یک پا در خانهٔ پنج. بعد به صورت یک پا به خانهٔ شش پریده و باز هم در خانهٔ هفت و هشت به صورت دو پا فرود می‌آید. در این هنگام به صورت جفت پا و پا باز به بالا پریده و برمی‌گردد. مسیر برگشت را هم به همین صورت طی کرده و وقتی به خانهٔ دو می‌رسد، بدون اینکه پای دیگرش را به زمین بگذارد، خم شده و سنگ را برمی‌دارد و بدون اینکه به خانهٔ یک برود از روی آن می‌پرد. این مرحلهٔ اول بازی بود. اگر در این مرحله خطایی شکل نگیرد، می‌تواند مرحلهٔ دوم را آغاز کند. هر کجا هم که خطایی مرتکب شد، بازی را باخته و به نفر دیگر واگذار می‌کند. برای ادامهٔ مراحل بازی به قوانین ذیل توجه کنید:_سنگ باید درون خانه بیفتد و اگر روی خطوط و یا بیرون از خانه باشد، بازیکن می‌سوزد و نوبت بازیکن بعدی می‌رسد._اگر پا روی خطوط برود بازیکن می‌سوزد._ سنگ در هر خانه‌ای که افتاد، در هنگام رفت و برگشت نباید پا را در آن خانه بگذارد._ در هنگام برگشت به حالت یک پا باید خم شده و سنگ را از خانه‌اش بردارد. برای برداشتن سنگ از خانهٔ شش و سه به همان حالت جفت پا که در خانهٔ چهار و پنج و یا هفت و هشت خم می‌شود و سنگ را برمی‌دارد._ وقتی سنگ در خانهٔ چهار، پنج، هفت یا هشت بود، باید در خانهٔ مقابل آن به صورت یک پا بایستد._هر خانه که با موفقیت طی شد، در مرحلهٔ بعد باید سنگ را به خانهٔ بعدی بیندازد._ وقتی بازیکن در یکی از خانه‌ها مثلاً چهار سوخت، پس از آنکه افراد دیگر باخته و دوباره نوبت او فرا رسید، از همان خانه‌ای که سوخته؛ یعنی چهار، بازی را ادامه می‌دهد._ اولین نفری که خانه هشت را بدون خطا طی کرد برنده است.
_در هیچ کدام از مراحل به غیر از جاهایی که می‌تواند جفت‌ پا فرود بیاید،پای بالا نباید روی زمین بیفتد. دست هم اگر به زمین بخورد، فرد می‌سوزد. ب) شکل دوم این بازی به شیوهٔ ذیل کشیده می‌شود:
5️⃣4️⃣
6️⃣3️⃣
7️⃣2️⃣
8️⃣1️⃣

در این شیوه از بازی سنگ را به خانهٔ اول انداخته و به حالت یک پا بالا وارد خانهٔ یک می‌شویم. با نوک پا سنگ را به یک ضربه به خانهٔ دوم می‌اندازیم. می‌توان پیش از بازی توافق کرد که این کار را با دو یا حتی سه ضربه انجام بگیرد؛ البته در صورتی که این توافق هم انجام گرفت، می‌توان با ضربات کمتری سنگ را به خانهٔ بعدی بیاندازیم. پس از اینکه بدون خطا این کار تا خانهٔ هشتم انجام گرفت. سنگ را باید به خانهٔ دوم انداخت و همین کار را انجام داد. اگر سنگ در هنگام پرتاب با دست یا ضربه زدن پا روی خطوط رفته و یا از خانه خارج شود، فرد می‌سوزد. پای بازیکن هم نباید روی خطوط رفته یا از خانه خارج شود. پای بالای بازیکن هم نباید روی زمین بیاید. دست بازیکن هم اگر به زمین بخورد، فرد بازنده می‌شود. بازی شکل الف را به همین شیوه هم می‌توان انجام داد؛ یعنی در آن نوع بازی هم سنگ را باید با ضربهٔ پا از خانه‌ها عبور داد. در هر دو نوع این بازی می‌توان یکی از خانه‌ها را به صورت قراردادی، خانهٔ استراحت قرار داد که معمولاً خانهٔ میانی؛ یعنی خانهٔ چهارم به عنوان استراحتگاه تعیین می‌شود. در خانهٔ استراحت فرد می‌تواند هر دو پا را روی زمین گذاشته و استراحت کند. می‌توان با توافق قبلی امکان خرید خانه‌ها را برای افراد قرار داد؛ به این نحو که اگر کسی توانست تمام مراحل را با موفقیت طی کند، یکی از خانه‌ها را به نام خود کند. در این صورت افراد دیگر برای عبور از آن خانه، نیازمند به اجازهٔ صاحب‌خانه هستند. اگر صاحب‌خانه اجازهٔ عبور ندهد، باید بازیکن از روی آن خانه بپرد؛ مثلاً اگر یکی از بازیکنان خانهٔ دو را خرید و بازیکن دیگر سنگی را به خانهٔ سه انداخت، باید از خانهٔ یک به خانه چهار و پنج بپرد. این کار هیجان بازی را بیشتر می‌کند. بازی لِی‌لِی را باید در حیاط یا فضای باز انجام داد؛ اما امروزه این بازی با طرح فوم در فروشگاه‌های اسباب بازی عرضه می‌شود که برای خانه‌های آپارتمانی هم کارساز است. این بازی عضلات پا را تقویت کرده، قدرت تعادل فرد را بالا می‌برد.