بازی بیست و هفتم:
چی برای کجا؟ یا چی برای کی؟
از سادهترین و دم دستترین فرصتها میتوان برای مدیریت اوقات کودک استفاده کرد.
ظرفها را که شستید و خشک شد، وقتی میخواهید آنها را در کابینت یا جای مخصوصشان بگذارید، فرزندتان را صدا بزنید. ابتدا قبل از اینکه وسایل را سر جای خودشان بگذارید، جای هر کدام از وسایل را به آنها نشان بدهید:« جای قاشقها اینجا، چنگالها اینجا، بشقابهایی که تخت هستند اینجا، بشقابهای گود اینجا، استکانها اینجا و...»
حالا قبل از آنکه هر چیزی را سر جای خود بگذارید، ابتدا به کودک نشان داده و از او بخواهید جای آن را به شما نشان دهد. وقتی لباسها را شستید و خشک شد، در هنگام جمع کردن لباس کودکتان را صدا بزنید. قبل از تا کردن هر لباس به او بگویید که این لباس برای کیست؟
وقتی درست حدس زد او را تشویق کنید و اگر اشتباه گفت، به او فرصت جبران بدهید. تا کردن لباسها را هم به او یاد بدهید.
بعد از حدس زدن درست هم از کودک برای جاسازی لباسها کمک بگیرید. وقتی پدر به خانه آمد، از کمکی که فرزندتان به شما کرده برای پدر حرف بزنید. تشویق پدر انگیزهٔ او را برای کمکهای بعدی زیادتر میکند.
این بازی موجب میشود که کودک خود را در کارهای واقعی خانه مؤثر دانسته و همین برداشت، حس بزرگ شدن را به او القاء میکند.
این کار علاوه بر اینکه نوعی بازی است، آموزش کارهای خانه هم محسوب میشود.